تاثیر فرایند بازیافت آهن بر تقاضای فولاد
فرایند بازیافت آهن، نه تنها عمر مفید این نوع محصولات را از طریق تعویض و تعمیر قطعات آسیب دیده یا فرسوده افزایش می‌دهد بلکه در عین حال عملکرد مشابه (یا بهبود) محصول اصلی را تضمین خواهد کرد.
به عنوان مثال، قطعات توربین بادی می‌توانند، سه بار پیش از تبدیل شدن به یک محصول بازیافتی، تعمیر گردند؛ بنابراین در صورتی که بتوان این نوع محصولات را دو بار پیش از اینکه عمرشان به پایان برسد و بازیافت شوند، آن‌ها را به دست ماهر تعمیرات سپرد.
در نتیجه، تولید مجدد محصولات فولادی منجر به کاهش تقاضا برای محصولات آهنی تولید شده از منابع معدنی جدید می‌گردد.
علاوه بر این، به کارگیری سیاست بازیافت آهن در صنعت فولاد از دریچه اقتصاد چرخشی، منجر به کاهش انرژی مورد نیاز، کاهش ورودی مواد اولیه و انتشار آلاینده‌های مرتبط و مورد نیاز برای تولید محصولات فولادی می‌شود.
با توسعه فرایند بازیافت، تولیدکنندگان ملزم خواهند شد تا بیشتر بر طراحی محصول متمرکز شوند و اطمینان حاصل کنند که محصولات آن‌ها برای تولید مجدد یا بازیافت مناسب است.
بسیاری از این تغییرات در زمینه طراحی، نگهداری، تعمیر و ارتقاء محصولات، باعث می‌شود که استفاده و بازیافت آهن نیز به شکل آسان و به صرفه پیش برود.
محصولات صنعت فولاد در مقایسه با سایر مواد مورد استفاده در دیگر صنایع، به دلیل دوام و قابلیت بازیابی برای بخش تولید جذاب‌تر است. با این حال چنین فرمولی را می‌توان برای سایر صنایع نیز به کار گرفت.
