تمایل تولیدکنندگان به آهن اسفنجی
البته موضوع دیگری که علاوه بر ارزان بودن انرژی در کشور، سبب تمایل تولیدکنندگان به سمت آهن اسفنجی شده است، نبود قراضه کافی است. صنعت فولاد در شرایط فعلی حدود ۳ میلیون تن قراضه نیاز دارد اما ۱.۵ میلیون تن موجودی قراضه سالیانه کشور است.
لذا نیاز به واردات دیده می شود اما آیا واردات در این شرایط منطقی است؟ فقدان زیرساخت های لازم جهت واردات قراضه نظیر اسکله های تخصصصی ووجود هزینه های جانبی انبارداری و تخلیه و …موجب شده
فعالان بازار فولاد و تولیدکنندگان راغب به واردات و مصرف قراضه نباشند و گرایش به سمت مصرف آهن اسفنجی باشد. لذا رهایی از این معضل، همت مسئولان کشور در تامین زیرساخت ها و کاهش هزینه های واردات قراضه را می طلبد که در این صورت ورود به بازارهای جهانی راحت تر بوده و با توجه به صرفه اقتصادی ایجاد شده، نه تنها واردات انجام می شود بلکه شاهد صرفه جویی قابل توجهی در کشور هم در بحث انرژی و هم مواد مصرفی خواهیم بود.
با این حال یک اقدام دیگر لازم و ضروری به نظر می رسد و آن اینکه راهکاری برای فرآوری قراضه ارائه و حمایت از واحدهای صنعتی این حوزه صورت گیرد و بر روی بازار مصرف ضایعات کار کارشناسی انجام شود. همچنین باید تفاوتی در قیمت گذاری خرید قراضه سنتی و فرآوری شده صنعتی قائل شد چراکه علی رغم پرت کمتر قراضه خام مصرفی در حالت صنعتی نسبت به روش سنتی، مصرف نسوز و فروآلیاژ پایین آمده، زمان ذوب ۳۵ درصد افت پیدا می کند و میزان تولید افزایش می یابد.
