دو مسئله مهم را هنگام ذوب فلزات بخصوص فولادها باید در نظر داشت که عبارتند از:
. تمایل فلزات به حل و جذب کردن گازها
. اکسیداسیون در درجه حرارت بالا
عملیات اکسیژن زدائی و گاز زدائی «نیتروژن N ، هیدروژن H » در عملیات ذوب فولاد بسیار حائز اهمیت میباشد زیرا مستقیماً به کیفیت فولاد تولید شده ارتباط دارد. در حقیقت قابلیت جذب و انحلال هیدروژن در فولاد مذاب بسیار بیشتر از حالت جامد می باشد. و با کاهش دما در حین انجماد، قابلیت انحلال گازها درفولاد کاهش یافته و با خروج گازها از فولاد حفرات گازی و تخلخل بوجود می آید.
به منظور کاهش تمایل به اکسیداسیون مذاب و عدم جذب گازها توسط مذاب بایستی احتیاط لازم را به عمل آورد. خصوصاً کنترل درجه حرارت بسیار مهم است چرا که هر دو عامل فوق، در درجه حرارت های بالا شدیدتر می شوند.
دمای بارریزی در زیر ساختار قطعات ریختگی اهمیت فوق العاده ای دارد، زیرا اگر دمای بارریزی کم باشد ممکن است تغذیه سریع منجمد شود و وظیفۀ خود را (مذاب رسانی) به درستی انجام ندهد
و درنتیجه، در قطعه حفره های انقباضی ایجاد شود و باعث ایجاد ساختار ریز دانه ای شده که در نتیجه موجب افزایش استحکام قطعه می گردد.
در صورتی که دمای بارریزی بسیار زیاد باشد، انقباض ایجاد شده در هنگام انجماد مذاب زیاد خواهد بود و ممکن است سبب ایجاد مک های انقباضی در قطعه شود و ساختار فولاد را دانه درشت کرده که موجب کاهش استحکام قطعه شده و علاوه بر آن میتواند منشاء بروز عیب کشیدگی در قطعه ریختگی گردد.
